okolice

Rano praca, popołudniu okolice m.in KŁECKO

Rano praca, popołudniu Skorzęcin i okolice

Po południu pojechałam z siostrą do Skorzęcina. Dziś napsociłam się i okłamałam Patrycję. Powiedziałam że jedziemy do Jankowa Dolnego... bo to jednak bliżej:) a w rzeczywistości kierowałam nas na kierunek Skorzęciński:) Było fantastycznie, gdyż lubię niespodzianki:) Szczególnie podobało mi się gdy nagle w taki skwar zaczęło padać... tak szczerze, to lało, a nie padało i w mgnieniu oka wyglądałyśmy na rowerkach jak Miss mokrego podkoszulka ;) Upalna temperatura i prysznic,,,to jest to;) W Skorzęcinie oczywiście bez zmian. Pati powiedziała "tu jest gorzej jak nad morzem "-tyle było ludu.



moja siostra

Rano praca, popołudniu Skorzęcin

Rano byłam w pracy, a popołudniu ok.18.30 udałam się do Skorzęcina z Sebastianem i Darkiem,którego miałam dziś przyjemność poznać.



Na miejscu poznałam także Bobiko. Wszyscy wspólnie podziwialiśmy wyczyny młodych szalonych chłopaków, którzy skakali sobie do wody z rowerkiem.



Sebastian powiedział mi że w ten weekend jedzie rowerkiem nad morze z Darkiem. Natalka usłyszawszy taką wiadomość wykazałam się optymizmem i co najważniejsze bez wahania swoim zachowaniem oznajmiłam że również chcę jechać.
... i tym o tym sposobem zrodziła się nam wyczynowa wyprawa trzy osobowej ekipy.



Czy wyglądamy na osóbki, które nie dadzą rady przejechać 300km...?

Dalki-Czerniejewo-Nekla-Kostrzyn-Gniezno-Dalki

Wiekowo

dom-praca praca-dom, popołudniu punkt widokowy Duszno.

rano praca popołudnie po okolicach Gniezna z Sebastianem

Czerniejewo-Lipki-okolice

Popołudniu ok.16tej spotkałam się z Sebastianem i wybraliśmy się do Karoliny na wspólne spędzenie pozostałej przepięknej popołudniowo-wieczornej części soboty:)
Pogoda i humorki dopisały:)

Włocławek

Dziś miałam dzień wolny, dlatego postanowiłam spędzić go aktywnie. hm...w sumie to tak jak zawsze:), ale ten dzień jednak różnił się od wszystkich innych. Spędziłam go z Sebastianem.
Pogoda przepełniła nas uśmiechem, gdyż z rana słoneczko zaczęło ładnie świecić...czyli cudownie zapowiadająca się aura, doskonale zobrazowałam nam wyobrażenie naszego całego dzionka i spotęgowała nasze działanie, które zapoczątkowaliśmy w główce wczoraj wieczorkiem,
co więcej...,którego nawet przez chwilę nie myśleliśmy by zmienić.

Przed godz.8 wyruszyliśmy razem spakowani w moją pierwszą najdłuższą wyprawę. Nawet nie zadawałam sobie pytania... Czy dam rade...? , wiedziałam że dam!:)

Nasza trasa to odcinek Trzemeszno-Włocławek. Pierwszy przystanek zrobiliśmy po przejechaniu 76 km. i dzięki temu powstał mój nowy rekord. Rekord-ciągłej jazdy. Po niecałych 5 godzinach moje oczy ujrzały tablicę z napisem WŁoCŁawEk ,a mój licznik pokazał 98.81km w czasie 4godzin 14minut
... ku mojemu zdziwieniu coś szybko mi się to wydawało:)nawet za szybko, ale to na pewno dlatego,że trzymaliśmy dobre tempo.
Po zwiedzeniu naszego punktu docelowego wskoczyliśmy w pociąg i znaleźliśmy się w Toruniu. Odwiedziliśmy Kopernika:) OK.18.30 byliśmy już w pociągu, który miał kierunek do Gniezna.
...teraz wiem że mogę się szykować na trasę 200km.